Birlik Olalım Yeter Şiiri - Mecit Aktürk

Belli ki izin çıkmış ifşâya Hakk katından
Sırları fâş etmeye yemin etmiş yer ve gök...
Yırtarak maskesini riyâkâr suratından
Haykırıyor alçağa; içinde ne varsa dök!

Dök ki görsün bu millet bir ömürlük kârını
İhânetin ecrini gecikmeden ödesin...
Boğsun tükürüklere çehre-i murdarını
Tarih seni anarken "Lehep'ten eşet" desin.

Dinlesin sadâsını kâinât bu gür sesin;
Taklîd-i mel'un ile iblisten rol çalansın!
Onbeştemmuz gecesi parçalandı kafesin
Cürmüne cürm katarak sürekli alçalansın.

İtirâf ediyorum; sarsıldık "darbe"n ile
Yara aldı, yan yattı Vatan denen bu gemi...
Can verdin Türk'e hasım düşmanlara, Kandil'e
Okuduğun lânette, kininde boğul e mi!

Oturup şerefsizce Coni'nin kucağına
Âleme ayan ettin nezdinde neymiş Vatan
El atıp hayâsızca Peygamber Ocağı'na
Ukbânı ziyân ettin, utan ey ahmak, utan!

Utan ki maşa oldun affedilmez şer için
İhânet anlamını icraatinde buldu...
Utan ki bir lekesin mü'min her beşer için
Şeytan dahi -kıyasla- makamından kovuldu!

Zannetme ki güvenli demir attığın liman
Adaletten kaçışın beyhûde bir gayrettir...
Ne âlim ne hocası, sana değil müslüman;
Hayvan demek, emîn ol, hayvana hakârettir.

Yâ Rabbi, affet bizi; terkedip nurdan izi
Kelbin havlamasını vaaz diye dinledik...
Bağlanan basiretle taltif edip densizi
Yağan her hezeyanda sandık ki serinledik.

Güç olsa da ödemek hatanın diyetini
Sitem haddime değil; suçluyuz, ederiz ar
Sezmek mümkün olmadı hâinin niyetini
Cübbesinin altından haçı düşene kadar.

Bir yaz günü yırtıldı gaflet denen perdemiz
Salâlarla inledi Yurdumun her câmisi
Nice şehitler verdik; alınlar ak, tertemiz
Tan doğarken kahroldu hâinlerin hâmisi.

Türlü tuzaklar ile çekilsekte bir harbe
Yıldırmaz gözümüzü ne fırtına ne de kar
Gücümüze güç katar öldürmeyen her darbe
Seferle emrolunduk; zaferin Sahib'i var!

Bayrağa bedel cansa, toprak karılır kanla
ŞEHiTLER TEPESi’nde nice fidanlar biter...
Söz konusu Vatansa hep aynı heyecanla
Yine destan yazarız! Birlik olalım yeter...