İnsanca yaşamak,
İnsanca sevmek, sevilmek dururken,
Hayatın içinde ayrılık
ve ölüm zaten varken,
Bu kavgalar niye?
Niye bu kaçış,
Bu suskunluk niye?
Gel, el ele verip bölüşelim hayatı
Ve ölüme kadar birlikte yaşayalım.
Bitirip bu amansız kavgaları
ve bölünmüşlüğü
Birleştirip dereleri,
Irmakları oluşturalım.
Denizlere karışıp,
Dalgalarımızla kuma çevirelim kayaları.
Durma gel,
Birlik olalım.
Gerisi kolay.
Kayıt Tarihi : 22.4.2008 13:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hülya Taydaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/22/birlik-olalim-25.jpg)
Birlik olalım.
Gerisi kolay.
yüreğine sağlık
selami
TÜM YORUMLAR (2)