Birlik Bağı Şiiri - Şerife Çoban

Yurdumun sislenen alınyazısı,
Kardeşim kardeşi vurur da gider.
Ne zaman biter bu kardeş kavgası,
Gözlerin yaşı sel olur da gider.
Yurdumun sislenen alınyazısı,
Kardeşim kardeşi vurur da gider.
Analar dul kalır, çocuklar yetim
Bu tarih tekerrür eder de gider.
Kardeşliğe kucak açmak niyetim,
Herkes kendi başın çeker de gider.
Analar dul kalır, çocuklar yetim
Bu tarih tekerrür eder de gider.
Eskiden beridir aynı oyunlar,
Küffar nifakını sokar da gider.
Kıvrım kıvrım oldu uzadı yollar,
Birlik bağı böyle kopar da gider.
Eskiden beridir aynı oyunlar,
Küffar nifakını sokar da gider.
Bir minicik yürek vurur sahile,
Bir millet yurdundan göçer de gider.
Dövünsen çırpınsan artık nafile,
Bu utanç insanı ezer de gider.

Bir minicik yürek vurur sahile,
Bir millet yurdundan göçer de gider.
Mazluma yardımdır vefa borcumuz,
Yoksa bu insanlık biter de gider.
Ateş çemberiyken her bir yanımız,
Birlik olma vakti geçer de gider.

Mazluma yardımdır vefa borcumuz,
Yoksa bu insanlık biter de gider.
Kimisi tarihten alırken ibret,
Hainler dağlara çıkar da gider.
Vahdet bölünürken gel de sen sabret,
İhanet başını alır da gider.

Kimisi tarihten alırken ibret,
Hainler dağlara çıkar da gider.
Şerife diyor ki, gör istikbali
Kardeşlik ırmağı çağlasın gayri.
Tek yürek olalım çalıştır kalbi,
El ele verelim bu kavga biter.
Şerife diyor ki, gör istikbali,
Kardeşlik ırmağı çağlasın gayri.