Birleştik Kaderimizle Şiiri - Halil Dağd ...

BİRLİŞTİK KADERİMİZLE
Kaderimiz bir be arkadaş,
Benim umutlarımı gölgeleyen perdeler.
Senin umutlarını da gölgelemiş.
Ben terkedilmiş harap bir evsem,
Sende koklanıp terkedilmiş bir çiçeksin.
Ben geleceğe hayaller kurup umutlanırken,
Kendimi ışıksız çıkmaz sokaklarda buldum.
Sen sıcak bir arkadaşlığın özlemini çekerken,
Kendini güvensiz çamurlu sokaklarda bulmuşsun.
Ben her gece hatıralarımın isyanında,
Teselliyi kadehlerde arayıp ağlarken.
Kimbilir sen boğazında düğümlenen hıçkırıklarla,
Her an ölüp ölüp diriliyorsun.
Ben acılarla sarmaş dolaş,
Kankusan zehirli akşamlar yaşarken.
Sen kaderinle sarmaş dolaş.
Solan pembel gül, kırılan dal, sararan yapraksın.
Ben sevgiden ırak bir ülkede,
Terkedilmişliğimin damgasıyla,
Herkesin alaysı bakışlarının perdesisiysem.
Sen herkesin kadehine meze,
Herkesin zevkine bir alet,
Yaşıyorsun sarhoş benliğinle.
Acıyı ıstırabı çekiyoruz.
Elem dolu dünyanın kervancısıyız.
Ama.........biz suçlu değiliz arkadaş,
Bizi bu karanlığa sürükleyen akşamlar suçlu.
Gençliğimizin ortasında,
Gençliksiz bırakanlar suçlu.
Bizim günahımız yok.........! Biz günahsızız................!