Birleşmemiş Milletler Şiiri - İsmail Ersöz

Bir yiğit başını alıp dizlerinin arasına,
Çöktü nemli bir duvar dibine.
Nemden çökmeyen duvar, gamdan yıkıldı;
Kimin umrunda.
Kurt kuzuyla sırdaş,
Yılanlar olmuş artık baş.
Mazlumun gözünden akıyor, kurumuyor yaş.
Bir gariban ağlamış;
Kimin umrunda.
Çoğu fakirin sofrası,
Etmiyor zengin köpeğinin maması.
Nasıl makyajladılar, nasıl sakladılar,
Nere gitti yüzlerdeki utanç karası.
Afrika’da bir çocuk aç uyumuş;
Kimin umrunda.