o akşam yeniden parmaklarına davet etti,bir daha yazmamak üzere çekmecesine gömdüğü mürekkepi tükenmeye yüz tutmuş rengi elinin kirinden karamsar karalara belenmiş bir zamanlar erciyes zirvesi beyazını yansıtan kalemini....
ayın solduğu mehtabın küstüğü bir akşamdı o akşam....
baykuşlar bile susmuş bulutlar kızgın şimşeklere kırgındı
çiçekler goncalarına açmamaları yönünde tehditkar davranışlar sergilerken isyan edip dayatmalara aldırmayan bir demet orkide hüznü içine çekerek ağlıyordu....
şair de ağlıyordu derisine temas eden elini yakan son sigarasının son dumanını iflas etmiş ciğerlerine salıyordu....
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
