sazın üzerindeki parmaklar gibi işini arıyor gezen ayaklarım
oysa bir işsizlik nakaratı evim ve sokak
borusuna üflerken soluğumun
üst komşuma kapımı taşıyorum
gönlü zengin, yaşlı ve kimsesiz veriyor yemeğimi
koluna giriyorum hatalarımın
sazın üzerindeki parmaklar gibi arıyoruz bendeki insanı
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta