Birkaç Platonik dize Şiiri - Amed Senci

*Nefes almakla yetinmek* damlatilmis ici kan ve vahset dolu bir olukta geciyor omrumuz
Peki neden her yazida imgelesiyor olum
Adim atarmiyim atiyormuyum bilemiyorum
Sesine duyulan atiftir bir sigara daha yakisim
Bu bir siginma bir yakaristir sana
Hadi cikaralim ortaya karanligin mahzeninde curuyen yuregi
Adina siirler yazalim sarkilar dinleyelim yetmiyorsa kafamiz guzel olsun
Bu ask sevda turevi herhangi birsey degil
Bu bir sarilmadir en kirilgan donemde fikirlerin
Bu sevdadan buyuktur acidan degil
Gozlerde islak caresizliktir meth ettigimiz metanet degil
Bu hep boyle mi olacaktir
Asil soru bu iste
Caddelerde sokakta kalin bir kitapta geciyorsa hayalmeyal suretin aklimdan
Bu ask degil
Ozlem degil
Belki heyecan belki acidir bilinmez

Kotulerden gelip iyilige vuran bir girdapta geciyor omrumuz
Soluk kus civiltilarini andiran bir huzun var golgemizde
Ondandir aydinliga tutunamayisimiz
Ondandir donup dolasip birbirimizi bulmamiz
Ah hasbelkader sozcugune sigamayan rastlanti
Iste bu mesele solduruyor benligimi
Neden boyle oldu bilinmez