Birkaç Kıta Şiiri - Ahmet Yusuf Taşcı 2

Akıyor zaman, sürükleniyoruz peşinden,
Düşüyoruz rüyalarımızın ardından yollara,
Bilmiyoruz, şu kervan gider hangi güzelin peşinden?
Ve kaç meczup düştü aşkından bu girdaba?

Tersi düzüne dönmüş yolun,
Çıkmazlarında güller bitmiş de kurumuş,
Korkusuz insanlar, ufuklara hapsolmuş,
Sonu nerede bu dik yokuşun?

Hayat der öylece bir tebessüm ederiz,
Dudaklarımızın bükülmesindedir buruk hislerimiz,
Uzaklara dalıp dalıp göçeriz,
Biz, güzelim! Bugün nefes alan fanileriz.

Öyle yarıştır kimi düşer kimi kalkar,
Dal hep olduğu yerde kalır,
Rüzgar eser ve bir hazanda düşer yere,
Biz ağlarız, yaprak da ağlar, düşüp toprağa sarılır.

Gün yüzünde aşık bir çift,
Gönülleri tek olmuş bir hayatın yemeğini yiyen ruhlar,
Öyle ki hayat olmuş çıkılmaz bir girift.
Biz yine biliriz ki bir bir kara toprağa düşer ruhlar.