Mağara adamı gibi, sürükleyerek
Kaçıracaktım onu, yenilmez kaleme
Beast’den hallice ne de olsa
Ve daha da çekiciydim hatta
Sevecekti beni kesin, mutlu
Masal sonlarında ki gibi
Sonra kalem çöktü, uyandım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Evet, ama, neden böyle söylediğinizi biliyorum; şiirinize benzer bir yorum bırakmıştım çünkü!
Benim gibi kimi aptallar, sadece hayal kuran bir çocuk gibi yapmaz, onlar gibi çocukça dikkat çekmeye de çalışırlar.
Şu var ki, mutlaka şiirinizi sevmiş olmalıyım, kolay yorum yapan biri değilim çünkü, böyle bir yetkinliğim yok, şair filan da değilim zaten.
Yine de saygımı kazandığınızı söyleyebilirim.
.Hiç değilse, gülümsersiniz umarım...
Masalkuşu..)
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta