Tavan arasındaki eşyalarla uğraşırken
Nasıl daldıysam eskiden kullandıklarımıza
Zaman bir plak gibi geriye doğru sarmış.
Sesin çalınmış kulağıma
Nefes almaya başlamışsın.
Az ötemde olduğunu düşünüp
Gel yardım et diye çağırdım.
Öldüğün aklıma öyle bir geldi ki
Beni canımdan çıkarıp
Ömrümden aşağıya attı.
Olduğum yere çöküp tuzla buz oldum.
Kucağımda cansız bedenin.
Dilimin kundağında
Cansız hevesim.
Her bir yanda cesedim.
Aylardır ilk defa birkaç dakika yaşadım
O da öldüğünü unuttuğumda.
İçimin duvarındaki gök yüzüne yaslandım.
İki ölü ağaç arasında
Öyle bir başınayım ki yasımla
Boynumu büküp dizlerime sarıldım.
Susuz gözyaşımda yanıp
Gözlerimi içime kapadım.
Herkes beni yaşıyorum sanır.
Kayıt Tarihi : 22.4.2020 06:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/22/birkac-dakikalik-nefes.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!