Birkaç Çizik Şiiri - Erva Özbaba

Bütün mutluluğumu alıp gittin
benden
Hem de tek celsede
bazen
Düşünüyorum geceler boyu
acaba
Geri gelir mi o tebessümlü yüzüm
acaba
Gülümsemeyi hatırlar mıyım?
belki...
Geride bırakır da ilerlersem
eğer
Yarım kalmış her bir dumanı
işte
O zaman toparlanırım
yalandan
Sırıtışlarımın yeri doldurulur
bir gün
Yanı başımda güvenebileceğim bir dağ belirirse
ve
O dağın eşsiz çiçekleriyle
huzura
Ermeyi başarırsam
eğer
Takvimler işlemez olur
gözümde
Başkasının silueti kalmayınca zihinde
yıllar
Arkamda sıralanır teker teker
yıllanamamış
Dostlukların üstüne
sahiden
Nerede o yıllandırmayanlar?
nerede?
Kurtuluşum bir ölüm olup çatarsa
kapıma
Kapıları tutan o eli bekler gözlerim
satırlar
Şiirler yazılabilir o bekleyişe
bitmemiş
Her şiir tamamlanmayı bekler
bazen
Üç beş satırla olur
bazen
Birkaç çizikle,
yıllar
Yaralasa da beni
işlemez
Bu korunaklı ruha
kapımda
Bekleyen o yüce gönül bilir kendi kıymetini
farklı
Ruhlardan yayılan o lavantalar
yolları
Kalpleri şenlendirir cümbüşüyle
ardından
Gün kendini zirveye bırakır
süzülür
Satırlar boyu, bitmek bilmeyen sevda yoluna
yollar
Acılara katlanarak sürse de
güller
Dikenlerinden mahrum kalsa da
hayat
Beklenileni koymaz önüne
ki
Beklemek; bekleyeni beklettiği için kırılırsa
eğer
Aydınlık günün sabahında şakıyadurur bülbüller
gün
Bülbülüne kavuşur da
yol
Düldülüne kavuşamaz
"Çile"
Yolda gidenin nasibidir
yoldan
Çıkıp geçmişini silenlerin değil...