Birkaç Ayın Ardından

Güneşin ağarmaya yakın sabahlarında uykusuz gözlerime hüzünlü gecelerimden,
Daĝlar aşıp yaş ol
Belki bir fidan yeşertir bu yanğın yerinden
Belki,
Kül olur ağaç kavuĝunda umutları yarının
Süslü odalarda sahte yıldızları seyreden
Ben değilim
Her akşam, gökyüzünde bir yıldızı sevdiĝim
Doğrudur
Doğrudur sabahlara çan kanağı gözlerim
İnsanları olmaz geceleri mahallemin sokaklarında
Bazen sokak lambalarını da seyrederim
Ne zaman ki sessizlige bürünür içim
Yastığa başım koyup, içimi seyrederim
Ben bu çaĝın adamı değilim
Bu çaĝlar bana yabancı
Çıkıp selam etsem, ruhuma bir ateş değer
İnsan, bilmem kusacak kadar neden sever
Merhamet çeşmesinde mermerleri delinmiş vicdanları görmek
Kimin umrunda
Tek bir doğruya çekilmiş yayların ucunda ruhlar
Bin fersahtan gelen müjdeyle, doğdu bir güneş
Bu saaten sonra ha gündüz bana he gece bana
Hakikat yâr, cümle adem ağyar bana