Birkaç Adam Şiiri - Ramazan Süt

Hüzzam renkli birkaç adam
Ötelerden hüzün biriktiriyorlardı her gün
Yalnızlıkları da vardı biliyorum
Ellerinde çocukluk yıllarından kalma bir düş
Gözlerinde sonsuz bir keder
Ve intihara sinmiş bütün umutları

Uzak dağ yalnızlıklarından birkaç adam
Her gün yüzüme baka baka
Ne çok bakışları vardı söyleyemedikleri
Elden gitmiş birtakım değerler boşa gitmiş şeyler
Hep ezikliğinin gölgesi vuruyordu yüzlerine
Öylesine birkaç adam

Şimdi hüzzam boylu birkaç adam
Her gün içimde ölüyorlar
Bunu yalnızlığımdan biliyorum
Hangi yana baksam hangi yüzü görsem
İçimizde hep birkaç adamlar
Her gün karanlığına eşdeğer çoğalıyorlar