Biriylemisin Benimlemisin

Güneşin ışıkları,
Süzülürken pencereden
Kasımın ilk günü
Azda olsa bedenim ısınıyor

Seni düşünüyorum
Acaba neredesin diye
Biriylemissin,
Yoksa benimlemisin
İçimdeki sıcaklığın,
Güneşin sıcaklığını bastırdığı şu an
Nerede olduğunu bilememenin
Burukluğunu taşıyorum

Evimin pencerelerinden
Sağa sola, delicesine bakınıyorum
Seni görebilme umudunu taşıyor
Heyecanla sokaklarda seni arıyorum
Seni görememenin acısını yaşıyor
Umutsuzca geri dönüyorum.

Güneşin ışıkları,
Umutlarımla beraber,
Yavaş yavaş kaybolurken
Nerede olduğunu hala bilemiyor
Suskun bir şekilde eziliyor
Parçalanan yüreğim,
Bir türlü durulmuyor.

Kendime gelemiyorum
Belki diyorum belki,
Ama nafile
Ümitlerim batan güneş ile birlikte
Yavaş yavaş kayboluyor.