Birisinden Birisine Şiiri - Alperen Karadağ

Dünden sonraki, yarından önceki gün; yani bugün…
Dışarıda bir ilkbahar havası var ve Tanrı,
griye boyadı sihirli fırçaları ile yaşadığım dört duvarımı, ilkbaharımı…
Birisi var, çok uzaklarda ve hiç görmediğim.
Yok yok, o kadar da uzak değil aslında.
Sanki hemen yanı başımda.
Uzatsam elimi değeceğim, baksam sanki göreceğim…
Uzak durmak istedikçe ben, girdap gibi beni içine çekmekte…

Birisi var biliyorum. Birisi var oralarda,
Düşünmedikçe, aklıma gelen, aklıma geldikçe başıma gelmeyen…
Kelimelerin büyüsü müdür? Gizliğin gizemi midir? Nedir bu?
Saklı bir bahçe gibi, yaklaştıkça, tanıdıkça ve keşfettikçe
Yürek çıldırıyor. Hani yüksekten hızla düşersin ya yere, onun gibi bir şey işte.

Birisi var biliyorum. Ama o benim bildiğim gibi biliyor mu?
Ya bilmiyorsa?
Ya benim gibi görmüyorsa? Göremiyorsa?
Tanrı griye boyadı ya sihirli fırçaları ile dünyamı,
Olsun varsın. Belki bir gün bir bakmışsın benim yanıma tutar çizer Tanrı,
Ben işte o gün oturur anlatırım bildiklerimi, onun bilmediklerini,
Görmediklerini, belki de göremediklerini...
Birisi var ki gönlümde biliyorum.

Alperen KARADAĞ
11.04.2006