Birisin Şiiri - Mustafa Katırcı

aynı fincandan içerdik çayımızı,
aynı sigarayı tüttürürdük birlikte..
nasıl oldu da çaldı ayrılık kapımızı?
aynı yastığı paylaşmak için can atarken seninle...
acaba alışkın olmadığımız mutluluk mu şımarttı bizi?
yoksa bu sevda iki numara büyük mü geldi?
neden? ne diye heba ettik sevgimizi?
acaba böyle mi olması gerekiyordu?
belki de.........

ama bu kadar onursuzca bitmesi gerekmiyordu.
bu deli yüreğim onulmaz dertleri hak etmiyordu.
ben senin dürüstlüğünü asaletini savunurken
càni gönülden,
bu kadar basit bir kişilik çıkmamalıydı o sevda dolu
yüreğinden...
yazık oldu.. gerçekten çok yazık oldu....

seni böyle ölümüne severken
bir anda kayıverdin gözlerimden...
bittin tükendin artık bende
silip attım seni düşlerimden..

sabaha ermeyen gece gibisin
anlamı olmayan hece gibisin
dumanı tütmeyeyn baca gibisin
mazimde kaldın
artık tarih oldun..
yalanlarla geldin,
yalanlarınla gittin..

yazdıklarımı okumak senin için
ne kadar zor ise! ...
yazmak ta benim için o kadar acı! ..

geliyorsun bazen aklıma
arada çalıyor kapımı hasretin..
olmayacak duaya amin demiştik biz,
değildin alın yazım,
olamazdın kaderim...

buram buram vefa kokan bir yürek aradım.
olur olmaz gereksiz kapılar çaldım.
işte! ..
sen de o kapılardan birisin....