Görünen fakat kaybolan yıldızlar gibisin.
Bir mumun duvara yansıyan ışığı benim.
Gurbetteki Uğur böceğinin kaderi sensin
Sen rüzgar estikçe uzaklaşan yaprağım,
Sen neden hep beklenen yalnız birisin.
Gönlüm sonsuzluğa uzanan bir pencere,
Her halim ateşten bir parça kızıl kor…
Ne kadar yaşarsan yaşa hayat yine zor
Hasretin çölünde, umutsuzluk yolunda,
Gecenin seyrinde, gündüzün ortasında;
Neden hep mutlu, hep umutlu, dirisin?
Sen neden hep beklenen yalnız birisin.
Darıca 05.08.2007
Zekeriye Tek
Kayıt Tarihi : 5.11.2012 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!