Birinin bize anlatması lazım

Bundan ne kadar önceydi bilemiyorum
Ilık bir sonbahar akşamıydı sanırım
Gökgürültülü, yağmurluydu
Biz yağmurda ıslanırken
Yalnız sen ve benken
Birde o vardı!
Ne kadar yüzsüzdü değil mi?
Sinemada mısırları paylaşırken
Çaktırmadan otlanırdı
Hiç otobüs bileti almamıştı
Götürmek istemesekte yanımızdaydı
Hani seni eve bıraktığım zamanlar vardıya..
İşte o zamanlar, sokağın başında kaybolurdu hep
Taki iyi akşamlar öpücüğünün arasında belirinceye kadar
Beklide birbirimizi yalnızca ondan kıskanmazdık
Beklide o bizi kıskanırdı kim bilir..?
Bizi hiç aldatmamıştı
Ne bensiz, seninleydi
Ne sensiz, benimle
Seninle ilk öpüştüğümüzde, aramızda girecek kadar terbiyesizdi
Sır saklamayı bilirdi
Çözemediği, affedemeyeceği, birşey yoktu!
Bütün uçurumlarda kendini feda eder
Önümüzde hep bir köprü olurdu
Gözlerinin içine saklanırdı, benden korktuğunda
Kızmıyacağımı anladığında parıldardı olduğu yerden
Barıştık der gibi
Gidişi üzdü beni
Derin derin içerledim…
Hani deniz kenarında elele tutuşmuştuk ya?
Avuçlarımızın arasındaydı, sıcaktı eminim sende fark ettin
Gittiğimiz heryeri gördü,
Konuştuklarımızı duydu,
Bazen bizimle güldü
Gidişi üzdü beni
Derin derin içerledim
Hani ayrıldığımız gün vardı ya?
Aramızdakinin yıkılışıydı o gün
Vicdanımızdaki sızı
Aramızdaki aşkın çığlıklarıdır büsbütün