Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
bazen aklın durduğu yerden ötesi saçmalıkların yaşanabileceğini bilmesidir. alışmalısın.. güzel bir eser.. kutluyorum..
yurek usta olunca bır baska yzıyor kalem kah kan damlıyor şiirden kah ıbretı alem oluyor tıpkı bu siirde oldugu gıbı saygılarımla
**Birini Sevdim Delicesine**
gidiyor musun diye sorma bana.
gönderen sensin.
ne terk etmeyi istedim seni,
ne bu aşkı öldürmeyi
senin kadar üzgün
senin kadar endişeli...
karanlık dünyayı göremeyecek kadar
mutluluk verdin,
inandıramadım kendimi sana.
sen silerken beni kafanda,
ben gözlerinin içine bakıyordum
bir tek sözün bağlardı beni sana,
oysa sen hep başka dünyadaydın.
araya bir kadın girdi mi
aşk biter, kuşku girer...
........................
yalanı dolanı sokmadım aramıza
nasıl da güzeldi her şey...
ama sen buna da inanmadın.
-aşkı- mutluluğu yaşamak varken,
niye acımasız davrandın aşkımıza
bu aşkın bitmemesine nasıl ikna edebilirdim?
ben 'sevgi' dedikçe sen “hırs”
ben “aşk” dedikçe sen “hayâller” dedin.
ben 'seninleyim' dedikçe sen 'hayır' dedin..
nasıl değiştirememişim seni...
............
ve ayrılık yaklaşmıştı.
sen aşkımı da alıp kapıyı vuruncaya kadar
oysa hiç böyle düşünmemiştim.
yüreğimde sevgin, hâlâ seni bekler.
Türkan Hanım beğenerek okudum
çalışmanızı gerçek sevgiler ve gerçek
dostluklar böyledir. Tebriklerimle
****Birini Sevdim Delicesine****
gidiyor musun diye sorma bana.
gönderen sensin.
ne terk etmeyi istedim seni,
ne bu aşkı öldürmeyi
senin kadar üzgün
senin kadar endişeli...
karanlık dünyayı göremeyecek kadar
mutluluk verdin,
inandıramadım kendimi sana.
sen silerken beni kafanda,
ben gözlerinin içine bakıyordum
bir tek sözün bağlardı beni sana,
oysa sen hep başka dünyadaydın.
araya bir kadın girdi mi
aşk biter, kuşku girer...
........................
yalanı dolanı sokmadım aramıza
nasıl da güzeldi her şey...
ama sen buna da inanmadın.
-aşkı- mutluluğu yaşamak varken,
niye acımasız davrandın aşkımıza
bu aşkın bitmemesine nasıl ikna edebilirdim?
ben 'sevgi' dedikçe sen “hırs”
ben “aşk” dedikçe sen “hayâller” dedin.
ben 'seninleyim' dedikçe sen 'hayır' dedin..
nasıl değiştirememişim seni...
............
ve ayrılık yaklaşmıştı.
sen aşkımı da alıp kapıyı vuruncaya kadar
oysa hiç böyle düşünmemiştim.
yüreğimde sevgin, hâlâ seni bekler.
Türkan Aslan
türkan hanım ;
hani eski bir şarkı vardı..
ARTIK DÜMYAM KARARDI
AŞKA KANMAM BİR DAHA
SEVENE CANIM FEDA
SEVMEYENE ELVEDA.
ama gel gör gönül öyleme demiyor..mutlaka o giden sevgiliyi özlüyor ve unutamıyor...çünkü yürekte iyi ve kötü hatırası var..
fakat unutmayalım doğan güneşle her gün hayat yeniden kuruluyor ve devam ediyor..
hayat sevgi kadar güzel aşk kadar güçlü olsun..
çalışmanızı beğenerek okudum..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi...tam puan 10...akçaydan selam ve saygılarımla...sevgiyle ve şiirle kalın..ibrahim yılmaz..
aşk karşılıksız sevmektir..
aşk acıyı içmektir yudum yudum..
aşk asla vazgeçmemektir beklemekten..
selamlarımla..
aşkı- mutluluğu yaşamak varken,
niye acımasız davrandın aşkımıza
bu aşkın bitmemesine nasıl ikna edebilirdim?
ben 'sevgi' dedikçe sen “hırs”
ben “aşk” dedikçe sen “hayâller” dedin.
ben 'seninleyim' dedikçe sen 'hayır' dedin..
içten yazılmış bir şiir...sevgiler...
ben 'sevgi' dedikçe sen “hırs”
ben “aşk” dedikçe sen “hayâller” dedin.
ben 'seninleyim' dedikçe sen 'hayır' dedin..
nasıl değiştirememişim seni...
Yüreğinize sağlık başarılarınızın devamını diliyorum.serçe yüreğimden sevgi ve selamlarımla.İsa Tekin
eline sağlık şaire hanım seni kutluyorum. bu yazdıkların beni, bir zamanlar coşkuyla yaşadığım bir olayıma götürdü. herşey gönlünce olsun
ellerine sağlık...
eline sağlık güzel olmuş bir şeye dikkat edermisin aynı kelimeleri çok sık kullanmışsın.. yine de güzel birde benim penceremden bakmanı isterim..
karanlık dünyayı göremeyecek kadar
mutluluk verdin,
,,,,,,BİRİNİ SEVDİM DELİCESİNE,,,,,,
,,,,,,]Oysa hiç böyle düşünmemiştim....***HARİKA***
Bu şiir ile ilgili 20 tane yorum bulunmakta