birini gördüm kartacada
arablaşmış dört yüz yılda
ben de türküm dedi
ezikliği yakışmadı güzelliğine
ben türküm dedi bir daha
sesini yükseltti
benden çıkarırcasına onca yüzyılın acısını
öğündüğünü etrafa hissettirmeden
ben türküm dedi bir daha
benden çıkarırcasına terkedilmişliğin acısını
marinanın dibinde kadırganın çipası
kalenin kemerinde levendin maşrapası
hurmanın sundurmasında erketede hacı
önünde parlıyor mersedes arabası
marpuçtan tütün süzülüyor ciğerime
dağ başını duman almış
yitirdiğim aklımı arıyorum el yordamı
yüreğimi sis basmış
siyah karanfil
siyah karanfil
siyah karanfil
huuuuuuuu…
kız siyah karanfil…
gitsem gidemem kalsam kalamam
alsam alamam
sensiz hiç olamam
nedir bu çektiğim
memleketimden
milletimden
yüreğimden…yüreğimden…yüreğimden…
(bizerte 8 nisan 2006)
İbrahim DurmuşKayıt Tarihi : 30.10.2006 19:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!