Birini Gördüm Bugün Sokakta

Birini gördüm bugün sokakta
Onun ev benim mola dediğim bir bankta
Gözleri geçen binbir renkte insanda
Beni de gördü o pahalı arabam yanaştığında

Önce kimliğinde veli gözüktüğüm paraya daldı usulca
Sonra benim velim olan kıyafetlerdeki imzalara
Ve bir anda sıkılmış olmalı dedim ağaçlara
Ve kaldırımdan geçen kediye gözleri odaklandığında

Yanına gitmek istedim alışıldık bir sadaka amacıyla
Camımda ardımda gezinmeyişine aldırmadan ama
Ve uzattım elimi içinde bir miktar parayla
Almadı nitekim hatta bakmadı bile bana

Ruhunu satmaya o kadar alışmış ki insanoğlu
O kadar emin ki ekmeğe bile üstünlüğüne kağıdın
Yıllar sonra bir gerçek ruha rastlayınca yolda
Kızdım bile paraya gösterdiği umursamazlığa

Kızdım kızdım ama
Sadece bir evsizden daha fakir olan
Bankta uyumaktan bile soğukta uyuyan
Gözleri körelmiş ruhuma