Bir insani çok sevdim ne hayaldi nede gerçek
Bir gün gelecek umuduyla hayaliyle beklemek
Ömrüme zarar verdim gerçeğe değil hayali bekleyerek
Koptu düşlerim düştü yanağımdan
Bir sevda pınarı buldum susuzluğumun çölünde kana, kana içtiğim
Ne sarhoşuyum bu sevdanın nede meyhanecisiyim
Ben bir hayâlın aşk kokulu perisiyim
Yanlıştı belki sevmek bir umuda sürüklenmek
Sonsuzluğunu düşleyip dermansız kalmış dizlerimden ayaklanıp ta
Yürümek…
Ben bir insanı çok sevdim hayalimde onu derdim
Umudumu sevdama verdim çaresizliğinde dem tutan bendim
Yok, oluştu belki sevmek mutluluğu düşlemek
Kalbimdeki atışları sayıp seni tanrıdan dilemek
Ben bir kulu çok sevdim isteseydi can verirdim
Ömrümü ömrüne miras verirdim
O insan kendinden habersiz nede benden haberli
Ne hayaldir o nede gerçek
Sonsuz bir sevda bu hep yüreğimde içilecek…
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış