ne olurdu bir kere anlayabilseydin...
karşımda durarak bu zavallıyı izliyorsun, aslında sana değil benim seslenişim...
birine ama senin ötendeki birine... sen sadece duransın hareketsiz...
ne olurdu içimize bastırdığımız insanlığa bir kere dönmeyi başarabilseydik,
oralarda bir tur atarken sadece insan olabilseydik,
anlayabilmeye en azından çalışabilseydik...
en azından, buna karşı durabilseydik...
maddelerle oynayıp mutlu olan değil miyiz?
neden acılar hep bizle...
bir fiske de bu tarafan gelsin önemli değil?
git yaklas görsünler, yüzündeki asâleti
Kayıt Tarihi : 3.8.2010 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!