Özümü sorarsan senin özündür
Doyulmaz tatlı söz senin sözündür
En yumuşak yastık senin dizindir
Artık baş koyacak yastık kalmadı
Bebekken kanadın kuşattı beni
İçimdeki sevgin yaşattı beni
Senden ayrı kalmak yaşlattı beni
Sen aklıma geldin gözüm dalmadı
Yad elin kızına gönlümü verdim
Benim dayanağım canımdın derdim
Çileler sonrası murada erdim
Yinede içimde yerin dolmadı
Kundak değil dikenlere sardılar
Yüreğimi iki parça yardılar
Seni benden alıp derde kardılar
Elin öptüm hiç bir derdim kalmadı
En yüce dağlardan çiçek derdiler
Para pul şöhret şan makam verdiler
Önüme getirip cennet serdiler
Hiç biri gönlümde yerin almadı
Annesin kaybetmiş bi çare kuldum
Sana sarılınca kendimi buldum
Seni kaybedince bende kayboldum
Oğlum kızım senden yakın olmadı
Diyorlar ki ana gibi yar olmaz
Anaya ettiğin yanına kalmaz
Ana ahın alma peşini salamaz
Çok şükürler oğlun ahın almadı
Beni sarmalayan şefkatli koldun
Cennete götüren en geniş yoldun
Osman'ın sevdiği birinci kuldun
Ruhuma ektiğin güller solmadı
6 Ekim 2016 - BURSA
Osman SERÇE
Kaynak: BEYAZ GÖLGE
Osman Serçe
Kayıt Tarihi : 29.12.2018 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!