Ne mi kaldı bizden geriye?
Uğraşma boşuna cevap veremez sana şarkılar,
şöyle bir özet geçeyim sana tozu alınan eşyaların şahitliğinde.
Dünyanın bütün dillerinden bütün şarkıları duyabiliyorum artık,
tanırım çünkü hüznünü çok uzaktan herhangi bir sesin.
Kilometrelerce mesafeden tanıyabiliyorum herkesi artık,
içini de görebiliyor çünkü gözlerim her şeyin.
Hiç bir bedende uyanmadan da varabiliyorum uykusuz sabahlara artık,
hesaplar yapılmış çünkü okunmuş bütün kitaplar.
Ve vedalaşılmış çoktan tüm öykülerimin en mağlup kahramanlarıyla.
Kayıt Tarihi : 27.2.2019 10:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yüksel Caddesi Alaros Cafede buluşulan dost meclislerine ithafen yazılmıştır.
![Melik Yanar](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/27/birinci-tekil-sahis-hikayesi-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!