Birinci tekil şahıs Şiiri - Talat Tirkes

Seni ben birinci tekil şahsım yapmışken,
Şimdi kayıp tüm kelimeler…
Yok sahsım. Yok şansım.

Seni senelerce sensiz sevmişken,
Hakkında yazılan tüm şiirlerimde,
Birinci tekil şahsı yaza yaza tamamen tüketmişim…

Bitmiş belkide kısa bir yol hikâyesi,
Yazık olmuş bana da, 1. tekil şahsa da,
Anlamlı bir yürek, anlamsız bir kalp olmuş.

Tüm peşrevlerin başlangıcı oldun artık,
Açılan tüm içki şişelerinin kapağında adın,
Tüm şiirlerimin gizli yerlerindeki gözyaşısın,
Duvarlarımdaki çatlakların hepsinin kardeşi SEN!
Kokmayan çiçeklerim, renksiz günlerimsin,
Demsiz başlayan kanamamsın durmasını istemediğim,
Toplar damarımsın artık;

Yalnızlığımın tek daimi dostu,
Beni 1. tekil ŞAHISSIZ bıraktın…