Birinci Öd /yenilgiler Balbalı

yalnız Karahan vardı
kanatları altında uzanan karanlık sular yokluğun adıydı
ve yokluk en geniş eviydi uçabildiği
çünkü yokluk o uçtukça vardı

susku ancak suskusuydu işitilen
duraksız sürüklenen kanatlarında
karanlığın ürperten huzuru vardı
uyanırdı irkilse bir damla su
çünkü yokluk o sustukça vardı
 

sade görkemiydi o devimsiz uçuşun
ne gün ne gündüz
ne bir deprenen vardı
uçtu kimse bilmeden
uçtu alkış duymadan
uçtu uçtu hep uçtu
lakin debisinde
kıvıldayan bir yangın vardı
ta ki inince kanatları apansız
başladı yoklukta feveran

sessiz bir kızışmaydı derinlerde
ansızın bir kopuş şakırdadı
yarıldı karanlık çât çât!
ahtapot kollarını açtı

iyi ki yüzler yoktu silinmeye
iyi ki beller yoktu inmeye
iyi ki diller yoktu…
iyi ki yoktu…