Yağmur insanı serseme çeviriyor
bir köşede unutulmuş un çuvalı
yel değirmeninin dönen kolu gibi
insan, yalın, süzgeçlerden geçen
şekersiz bir çay,
bekler kapısında tutsaklığın.
Sevgim seni yurduna getirdi:
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Devamını Oku
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Şiirin kurgusu, kendine has yer yer kafiye düzeni, içinde ki kahramanların öyküleri, vugular, serbest şiirler beni fazla çekmez ancak, bu şiir başka bir şiir. İnsanı alıp götüren türden. İşte şairin farkı bu olsa gerek. Okuyucuya aktarılması gerekeni ustaca aktarmış.
Kutluyorum. Sayın Ceyhan. Tam puan.Selamlarımla
.... Sayınn DAİMmm ÇOK ETKİLENDİMM!....
ÇOK USTACA ÇOKKK
Şairim Saygılarımlaaa....
Birinci koğuştan haber...mapushaneler böyledir..ne kadar volta atsansa bahçesinde gün bitmez..hasret bitmez.. o kadar güzeldi ki şiiriniz.. okurken etkilendim..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta