BİR / İNCİ BOĞAZ KÖPRÜSÜ
Irlıyordu rüzgarın ıslığıyla Boğaziçi’nin lacivert suları
Uçuyordu dalgaların bembeyaz köpükleri
Asılırken gerdanına son tabliyesi
Irgandı koskoca köprü bir an
Sevinçten coşarken İstanbul’da zaman
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu güzel aninizi bizlerle paylastiginiz icin tesekkürü bir borc bilirim Inci Hanim. Zaman cok cabuk geciyor, demek kirk yil oldu köprü acilali.Cok duygu ve hüzün yüklü bir öykü..
Esinize ve tüm ölmüslerimize ALLAHu teala'dan rahmet diliyorum. Nur icinde yatsinler inseAllah..
Önce geç cevapladığım için umarım bağışlarsınız.Başta eşiniz olmak tüm ölmüşlerimize sonsuz rahmetler diliyorum.Hatıraları önünde saygı ile eğiliyorum.Anneler gününüzü kutluyorum.70 yaşındayım büyük küçük tüm annelerin ellerinden öpüyorum.Yüreğinize,gönlünüze,kalemine sağlık.Kutluyorum ve tam puanla selamlıyorum.
Şiiri okudum... Anlamıştım İnci Hanım'ın 'köprüden geçen gelin' olduğunu...
Hikayesini de okuyunca pekişti düşüncem... Ama bir yandan da 'kırk yıldır ayakta kalan köprü' gibi, ayakta kalamayan İsmail Bey'i, yani İnci Hanım'ın eşini düşündüm, burkuldu içim...
Yaşam böyle işte... Geride kalan, 'ayakta kalmak' zorunda... Nasıl kalabildiği muamma olsa da...
Anılarınız içinde özel bir yeri olan şiiri ve sizi kutlarım İnci Hanım...
beğeniyle okudum yüreğinize sağlık ayrıca 8 mart dünya emekçi kadınlar gününüzu kutlar sayğılar sunarım
Ah sevgili İnci hanım... Ahh... Gerçekten de size nazar değmiş olmalı. Sizi, ve rahmetli eşinizi sanki o köprüden geçerken görür gibi oldum. O gün sanırım bayram mıydı ne? Rahmetli ablam ve yine rahmetli inşaat mühendisi olan eniştem Eskişehir'den bize gelmişlerdi. O gün hep beraber köprünün açılışına gidecektik.
Ama eşimin vurdum duymazlığı ile gittiği yerden taa akşam gelmesiyle gidememiştik. Ben en çok misafirlerim için üzülmüştüm.
O günü bu yüzden bugünkü gibi hatırlıyorum.
Benim ısrarıma rağmen, beni yalnız ve çocuklarla bırakıp gitmemişti eniştem.
Bizlere babalık yapan enişteme, ablama ve sizin eşinize Allah'tan rahmet diliyorum.
Geç okuduğum için çok özür dilerim. Atlamışım.
Bu güzel hatıranızın önemi çok büyük. Ve çok güzel anlatmışsınız.
Sevgilerim ve selamlarımla tam puan diyorum.
İsminizi de ne kadar güzel yansıtmışsınız... Bir/ İNCİ Boğaz Köprüsü... Tebrikler...
Sizi gönülden kutlarım saygı değer dost...
Sizi gönülden kutlarım saygı değer dost...
Sizi hem başarılı şiiriniz hem de köprüden ilk geçen az sayıdaki kadınlardan biri oluşunuz nedeniyle yürekten kutluyorum. İsmail bey' e rahmet diliyorum yaradandan. Huzur içinde uyusun....Sevgimle...
beğeniyle okudum duygu dolu şiirinizi, yüreğinize sağlık
saygılarımla
BİR/İNCİ/M,
Nasıl olmuşsa bu güzel şiirinizi atlamışım.
Hayret bana!
Ne mutlu siz ki, köprüden geçen ilk ve tek bayan olmuşsunuz.
Maalesef ki keramet köprüde değil, kaderde...
Eşinizi kaybedişiniz gerçekten esef verici.
Rahmet dilerken sizin metanetiniz ve ayakta dimdik duruşunuz takdire şayan.
Boğaz Köprüsü'nün yapılış safhasını gün be gün izleyenlerden biriyim. Öğrencilik yıllarımda Ortaköy'de kaldığımız dönemimize denk gelmişti.
İnşallah daha sonra yorumumla tekrar dönerim sayfanıza.
Sevgi ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 28 tane yorum bulunmakta