Uçup da gitti yıllar
Aşkımızın üstünden,
Akıp da geçti sular
O Boğaz Köprü'sünden.
Sen o yaka güzeli
Ben bu yaka öksüzü,
Yakalar birleşeli
Güldürdü yüzümüzü.
Mehtabı seyrederken
Köprüde gezerdik biz,
Bitmesin rüya derken
Bozuldu düşlerimiz,
Ayrıldı ellerimiz.
Böylesi acı bitti
Aşkımızın öyküsü,
Akıp ne sular gitti...
Duran 'Boğaz Köprüsü'.
Kayıt Tarihi : 27.11.2005 15:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BİR / İNCİ BOĞAZ KÖPRÜSÜ
Irlıyordu Boğaziçi’nin lacivert suları
Uçuyordu dalgaların köpükleri
Asılırken gerdanına son tabliyesi
Irgandı koskoca köprü bir an
Sevinçten coşarken İstanbul’da zaman
Yıl bin dokuz yüz yetmiş üç
Aylardan yirmi altı mart
Birinci boğaz köprüsünün üstünde
“Köprüden geçti gelin “sözleriyle
Karayolları heyetiydi alkışlayan
Geçerlerken yeni evli
Damat İsmail ile İnci gelin
Karayolcu olmanın avantajıyla
Asya’dan Avrupa’ya
İlk kez yaya
Gelin ey millet gelin
Bugün tarihi bir gün
İki kıtayı İki yakayı birleştiren
Boğazı süsleyen çelik gerdanlığı
Muhteşem güzelliği görün
Yürürlerken adım adım
Rüzgarın itici gücüne karşı
Seçilmiş olmanın gururuyla
Sanki kucaklıyorlardı arşı
Gittiler iki kule arası
Bin yetmiş üç metre?
Kol kola elele
Güle eylene
Titrerken yürekleri mutluluktan
Denizden altmış dört metre yüksekte
Donuyorlardı soğuktan
Onlar için köprü değil Sırat’tı
İstanbul için milattı
Köprü kırk yıldır dimdik ayakta
İSMAİL BEY kırk yıldır toprakta
İNCİ GELİN hayatta
1.Boğaz Köprüsünü yaya olarak ilk geçenler
Karayolları 14. Bölge Müdürü
İSMAİL GERMENLİLER ve eşi İNCİ GERMENLİLER
İnci Germenliler
TÜM YORUMLAR (1)