Yer sofrası (anılar) Şiiri - Özlem Deniz

Heybemdeki herşey senli
Dalgalarla ilerleyen yapraklar
Zirvedeki yalnız nefesleri
Rüzgarlarla savaşan dağ çiçekleri

Manzara uçurumda
Güneş dogmuyor daha, bir es ay
Görmesem de orda yıldızlar
Aklımı bitiriyor şu uzay

Terletmeyen bir yolculuk
Terketmeyen bir dost ne güzel
İçinde bir yer kayıp ve dokunulmaz
Cennete ait neşeli yüzler
Geceye işaretli saatlerde aşk
Aklı karışmış sabahlar

Heybemde neler neler var
Mustakil evimizin bahçesi çimen
Gamzeyse tırtıldı daha
Sokak serbest
Salçalı ekmek ben
Yağlı ekmek Çiğdem

Heybem çok garip bir yer
Küçük bir kız kayıp, ama korkmuyor
Yer sofrasında Allah ne verdiyse
Çamurdan çaydanlığımdan çıkan gökkuşağı
Çılgın kederlerimi demliyor

Heybem dolu günyüzüyle
Teyzemin lahana sarmaları, çorbaları
Kara üzüm ve asma yapraklari
Kitaplarımızı kaplayan ablam
Çuval yarışları, karton evler
Mahalle pikniği otobana karşı

Heybem anılardan ağır
Tahta softa üzerinde
Kitaplar, defterler, herşey
Sarmaları vardı, dolmaları ve
Tilit yapardi annem
Ne uğraşırdı benle
Ekmeğime gizlice
Top biber koyan abim
Yuvarlak yer sofrasinda uzayan muhabbetler
Annemin hep ıslak penyesi
Erik ağacındaki salıncağımız
Çocuk yüzümde hep gamzeler

Dalgalarla ilerleyen yapraksın
Dağların zirvesinde nefesin dar
Cetin rüzgarlarla savaşan çiçek
Nasıl kopmuyor yaprağın

Heybemde hep mutlu anılar
Hiç dinmeyecek kadar özlem
Hiç doymayacak kadar Hicran
Anılar