bırak uçurumlar yol alsın yanaklarından,
günden güne erisin hayatının buz dağı,
kendini sattırdıkça hayat,
bunu başardıkça,
bütün huzursuzluğu teslim et boşluğa,
yok olsun gitsin...
aynalarda her zaman kendini gör,
benim gibi bir bedelin esiri olma,
ben aynalara asla bakamamıştım,
korkmuştum kaybetmek ve kaybedilmekten,
başaramadım,
sonra hayat ummadığım kadar acıtmıştı bakışlarımı,
sen başar ki,
azıcıkta olsa benim acımı da hafiflet kendi acınırlığında,
hayatın acıtacak bir Bir'i olsun,
o bir, ben
o Bir'de sen ol!
Kayıt Tarihi : 12.3.2004 00:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Volkan Coşgun](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/03/12/birin-bir-i.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!