Bir millet; vakur..
Bir ordu; baştan başa onur..
ATATÜRK; baştan başa NUR..
Bir milletten ileri.. Bir dünya için gurur..
10 Kasım akşamında Kanlıca’da..
Gök denize doğru yakın.. Yıldızlar; kızılaçalıksı sarı..
Dile gelmişti Boğazın dalgaları..
Anıtkabir; uçtan uca insan.. Sokaklarda zafer naraları..
Işıl ışıl gayri vatan..
Çalışmak Mustafa Kemal’ce..
Güvenmek; Milli güce..
Övünmek; Ülküce..
Ülkü; Yüce..
Türk bu..
Kaşları yayca çekik..
Bakışlar şimşekçe..
İrade çelik..
Konuşma açık; mertçe..
Kimse bu vatanı veremez; cömertçe..
Tepeden tırnağa heyecan..
Ateşçe yanık ruhum..
Mustafa Kemal’ce Tutuştum..
Yandım Mustafa Kemal’ce..
Onda eridim..
Parça parçaydım…
BİRİM..
BEN DE MUSTAFA KEMAL’im..
Kayıt Tarihi : 24.11.2006 11:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ülkede amansız yönetim hastalıkların arttığı bir gündü yine..Millet uykuda, Yönetenler Talanda idi.. İşte o gün dü bu şiirin hikayesinin hayat bulduğu gün. Milletin hepsi hep bir ağızdan BİRİM dedi. Bir di, Pir'di. Millet..

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!