Hoşuma gidiyor..
Ölüm haberleri arasında yaşadığımı bilmek
Ve yine hoşuma gidecek elbette
Ölüm haberim ulaşınca bir yerlere
Aynı sebepten sevinmesi birilerinin
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Zaman öğretti şaire ne kadar aciz olduğunu, gerçekten sevenlerin aslında geç de olsa ne kadar aslına döndüğünü. Acemisi kaldı hayatın çoğu zaman, anlayamadı, anlamlandıramadı. Kendi hırslarında boğuldu, kendini yitirdi. Aşkı boş saydı. Kendini pohpohladı. Olmamalıydı ama oldu. Oynadığı tehlikeli oyunların nelere mal olduğunu da anladı böyle böyle. Şair bir kişiyi unutmadı. O da acemi, masum korkaklığını cesurca örtüp kendini hiçe sayıp öz sevdiğine yürümeye cesaret etmeyi unutmamış bir kulu. Eller kolları bağlanmış da olsa. Asla unutmadı, unutmayacak..
Naci Uğur'a da selam olun uzaklardan..
Şair... Özlem adamı... Hüzünlü bir çocuk var şiirlerinde, elini attığında dünyaya dokunamayan. Masumca sevmekte hala İstanbul'da hayal ettiklerini.. Ve inadına sevmekte öfkeden reddettiklerini. O affetti belki de ihanet edenleri, oysa bilse kaderin onları neye mahkum ettiğini. Birilerini sevmekte bu şair, inadına birilerini... İstanbul kadar sevmekte, resmettiklerinde hazanı seyretmekte... 'Birilerinin sevinçleri' onun ölümü üstüneyse onun hoşuna gidecek, 'ölüm' bir 'kavuşma'dır bunu o da bir gün bilecek. Bu şaire, hayal-i dünya'dan selamlar olsun...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta