Yıllarca kanlarını döktüler
Canlarını verdiler
Vatanım diye ölümüne direndiler
Vatanım için diye düşünmeden öldüler
Bir gün birileri çıktı
Her şeyden önce ve sadece din dediler
Boşa gitti yıllar yılı can vermeler
Unutuluverdi vatan diye ölenler
Önde can kaygısına düşen imamlar
Arkalarında mal derdine düşen ağalar
Hiç tanımadıkları topraklara
Hiç bilmedikleri yurtlara
Göç etmeye zorladılar
Yollara döktüler koca bir ulusu
Bahanede kafir olma kaygısı
Dinden çıkma korkusu
Vakur yüzleri anlayamadıkları
Bu gidişin, bu terk edişin
Utancıyla dolu gaziler
Şehit anaları, şehit evlatları
Yürüdüler şehit mezarları aralarında
Yürüdüler her molada
Bir mezarlık bırakarak arkalarında
Din uğruna diye
Koptular vatanlarından
Kendi kendilerini mahkum ettiler
Hiç tanımadıkları esarete
Kendi kendilerini mahkum ettiler
Hiç hak etmedikleri vatan hasretine
Belki kurtuldu dinleri
Ama kayboluyor yavaş yavaş
Hem dilleri, hem kimlikleri
www.necdetyagan.com
Necdet YağanKayıt Tarihi : 3.11.2006 00:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirde aralarında büyük güç farkı olduğu halde Rus mezalimine üçyüz yıldan fazla dayanan Kafkas halklarının (1864 yılı 21 Mayıs’ında başlayan) sürgüne zorlanarak (bana göre kandırılma göçü, kahır göçü) vatanları olan Kafkasya’dan koparılan Çerkez halklarıyla ilgili düşüncelerimi mısralara dökmeye çalıştım. Saygılarımla.
Ama kayboluyor yavaş yavaş
Hem dilleri
Hem kimlikleri
harikasınız
tebrikler
saygılar
TÜM YORUMLAR (1)