her şeye rağmen insanın biriktirebildiği bir şeyleri vardır
en çok da çocukluğunda
kemale erince mi çıkartır sandığından onları
yoksa ben mi ümit ediyorum öyle olmasını
yakarıyorum yankılanan sesimle zamanın avlusunda:
geçmiş düzlemim...geç-miş düzlemim...
kaldırıyorum örtünü
eğreti duruyor üstüme
nasıl ısıtmalı hal böyleyken üşüyen yüreğimi
Kayıt Tarihi : 10.6.2007 15:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)