Biriktirdim,
durmadan biriktirdim seni.
İlmik ilmik, damla damla
gönül gölümde biriktirdim seni...
Taştın sayfalardan
aktın yer ve gök yüzüne.
Dilden dile dolaştı efsanen...
Bende saklayamazdım
taşıyordun bende çünkü...
Ama kendi dünyasında
her şeyden bi haber sen.
Duyar mıydın bir gün bilmiyorum.
Bir yer duydu,
bir gök duydu,
sen duymadın...
Fırtına kopar camekenlarda,
kaldırımlar isyan eder,
saçaklar yanlız bırakır
burcu burcu kokan gözlerini...
Ama yine de her yanlızlığı dolduruyor
boş, kokusuz mavilikler.
Ve her mavi yeşile bürünüyor
gözlerim
gözlerine
değince...
Kayıt Tarihi : 2.3.2006 11:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!