Birikintiler Anıtı Şiiri - Güven Turan

Dumanlar sarmaşığı bir sevda
Örüyor geçeneklerimi
Uçurumlar taşıyan yaz
Dağılıyor denizin üstünde

Ağır yapışkan bunluğuyla düşler
Anılarımdan alıp kaynağını
Salıyor kuduz imlerini üstüme
İçimin balçığında tükeniyorum

Sokaklar kokuşuyor
Kimsede anlamını bulamadığım kentte
Beklemekten usanınca tohumu
Kendi yaramı deşiyorum

Bir ad umuduyla birleşince
Daha kolay uzuyor günler
Kızgınlık ter ve yorgunluk
İzleri bırakıyor kasıklarımda

Yalın yufka yaşamalardan geçip
Delici çağıltılarla
Katılaştırıyorum tortuları
Fazlasını bağışlayabilirim sana.