Ağıtlar yaktılar durup duruken.
Kader kıyafeti biçtiler.
Nazar boncuğu taktılar.
Şans ilmekleri attılar kilimine; onu tezgahta sattılar.
Alın yazısı dediler çare-sizlik yerine.
Kumar masasına çevirdiler güzelim hayatı.
Sonra ölmek bile yetmedi.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta