Birikenler-109 Şiiri - Mehmet Yücel

Sana ellerimi açtım.
Açtığım eller boşlukta.
Boşluğa düştüğümü görmedin.
Görmediğin halde nasıl inanacaktın.
İnanç kelimesi yok kalbindeki sözlükte.
Sözlüğü olmayanın gözlüğü olsa ne çıkar.
Çıkmaz bir şey özlüğü olmayandan.
Olmayanın olanla farkını anlamak...
Farkı farketme yarışı mı yoksa ustalığı mı.
Usta desem değilsin.
Hasta desem değilsin.
Ustalarla hastalarıın kesiştiği bir nota var.
O noktayı ezberlemeyen bilmez hayatı.
Hayat sınıfları sınırsız bir okul desem...
Hayat sınırları sınıfsız bir okul desem...
Diyebildiklerim kadar yaşadım ben.
Aydınlattıklarım kadar benim hayatım.
Karanlığa kurşun sıkanlar...
Kurşunların hedefi olanlar,
ve hedefsizler...