Sen ne berbat dünyasın.
Sen ne inanılmazsın, dayanılmazsın, anlaşılmazsın.
Hani bana verilen sözler?
Nerde peşine düştüğüm umut?
Kan döktüğüm dağlarda neden çiçek açmıyor?
Göz yaşlarımla suladığım bahçelerde yangın...
Simsiyah bulutlar var başımda.
Ne bekliyorsun benden?
Ne istiyorsun?
Sınamaksa bu kadarı yeter.
Suyu kurumuş ırmağa köprü yapmam bir daha.
Balık hayalim olmaz bir daha.
Oltamı alır giderim.
Kayıt Tarihi : 20.9.2008 15:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Yücel](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/20/birikenler-101.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!