Biriken aslında, sevgimin sensizliği…
Şimdi yalnızım, tenime dokunduğun yerlerde,
Esiyor günün soğuğu, süpürüyor seni…
Sokuldukça yokluğun, yığılıyorsun gönlümde…
Biriken aslında, sevgimin sensizliği…
Artık nefesim sustu susacak, ciğerlerim boğuluyor.
İçime dolan hava değil, duygularım acıyor.
Kaç defa uğradım, sevgi limanına,
Fırtınalar çarpıp bakışıma, hayallerimi savuruyor.
Susma artık…
Dil zindanından çıksın, hüküm giymiş duygular.
Bu gün görüş günü, ruhum hislerini arar.
Gecenin soluğu bir nefes ki; canım akar.
Aslında içime çektiğim, o senin bakışların.
Bir sessizlik düşer, bilmediğim uçurumlara…
En dibe çeker yüreğimi, bırakmaz kollarında,
Bataklığın en zalim, yutan çamurlarında,
Dökülür sevgimin şırası, bam teline dokunur.
Oktay ÇEKAL
24.09.2016-12.52
Kayıt Tarihi : 2.12.2016 02:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!