Bir şarkı vardı söylediğim.
Belki hicâz,belki nihâvend makamından...
İnce,tatlı bir melodi;
Çıkmışcasına Beethoven'ının parmaklarından.
Ya da Itrî'den bir besteydi.
Duymadınız.
Bir resim çizmiştim,
Doğanın tüm renklerini barındıran.
İnsanı derin düşüncelere sevkediyordu.
Sanki "Yıldızlı Geceler" gibi masallar diyarından...
Görenlerin ortak paydası huzur olurdu.
Bakmadınız.
Bir hikâye anlattım.
Yer yer destansı,yer yer epik.
Ama hayatın ta en içinden.
Shakespeare'denmişcesine süslü,birkaç perdelik.
Bilinçli bir sesti, dünyanın tüm bilginlerinden.
Anlamadınız.
Bir albüm vardı elimde;
Geçmiş,güzel günleri göstermek için.
Canlı hatıralarla dolu fotoğraflar,
Tek kanıtı eskinin samimiyetinin.
Belki de sadece beni yanılttılar.
Yaktınız.
Bol bol zamanım vardı,
Ufak tefek anlarla dolsun diye.
Nasıl geçtiği de anlaşılmasın,gitsin.
Kapılırdık saatlerin büyüsüne.
Doyamazdık güzelliğine her vaktin...
Harcadınız.
Benim dünyam camdandı,
Bütün netliğiyle görmek için herşeyi.
İçini de olduğu gibi dışına yansıtırdı.
Her karanlıkta kapatırdı perdelerini.
Sapasağlamdı ama sonuçta camdandı.
Kırdınız.
Ben bir şey yapmadım daha.
Hep siz yaptınız.
Kayıt Tarihi : 17.3.2018 19:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!