Bir rüzgara çarpıyorum zaman zaman,
Dağılıyorum..
Her parçam ayrı bir çiçeğe,
Her parçam ayrı bir çimene, ayrı bir yaprağa sıçrıyor.
Ben birikemiyorum bir taş duvarın dibinde.
Öyle deli gibi çoğalamıyorum.
El ele tutuşup damlayamıyorum
Kimsesiz bir kalbin, kimsesiz serinliğine.
Bir yaprağın ağaçtan nasıl vazgeçtiğini gördükçe
Deliniyor mısralarım…
Kelimelerim, sözcüklerim,
Onlar da bir sonbaharın aziz yalnızlığında,
Çekip gidecek mi dağlanan bir yüreğin,
Kuytu karanlığına..
Önce solup,
Sonra
Bambaşka bir ses,
Bambaşka bir haykırış,
Bambaşka bir umut olacak mı,
Ardında sırasını bekleyen bahara..?
Bir yudum daha damla gökyüzü,
Biraz daha ıslat yalnızlığımızı,
Biraz daha ağla bizimle…
Kayıt Tarihi : 18.10.2014 03:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu güzel şiir için kutluyorum Nurdan Hanım...++
Sevgiden ve güzel duygulardan yana
kaleminiz ve o güzel duyarlı yüreğiniz
hiç incinmesin böyle güzel eserleri
bizlere sunduğun için doyulmaz bir paylaşım
yürekten alkışlıyorum sen sevgili kardeşimi
kutlarım başarılarınızın devamını dilerim
TÜM YORUMLAR (4)