Ben doğurdum da seni,
Seni sen öldürdün gülüm.
Ben öldüremezdim ki zaten,
Oysa ne belalar sarmıştın başıma.
Ama analar evlatlarını öldüremez ki.
Ben doğurdum da seni,
Seni sen öldürdün gülüm.
Üzüldün belki biraz,
Belki bir iki damla düştü gözünden.
Belki kan tuttu bazı bazı,
Ama benzemez üzüntün üzüntüme.
Katiller analar kadar üzülemez ki.
Ben doğurdum da seni,
Seni sen öldürdün gülüm.
Yalnız rüyalarımda varsın şimdi,
Yalvarıyorsun ağlayarak.
Ve haykırıyorsun sonunda;
—“Dirilmek istiyorum!
Yaşamak istiyorum, koşmak oynamak! ”
Ne çok isterdim bilsen gülüm,
Ne çok isterdim bilsen,
Ama ölüler yeniden dirilemez ki.
17.01.1997
Sadi AtayKayıt Tarihi : 5.8.2009 22:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sadi Atay](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/05/biricik-yavrumun-katilinin-anasiyim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!