Yaşa, eşe, aşka yok saygın
Anlamın yok ya ne bu kaygın
Yok mu ötelerde senin dengin
Utancından yüzüme bakama ölüm
Ağladığımı gördün de mi güldün
Titrediğimi bildin ve korktum sandın
Toprağı eştim de kurt yemesin etim
Ölüm senden korktuğumu da ne bildin?
Ölenleri hep boşluğa mı atarsın
Nesin sen ölüm ne yer nerde yatarsın
İşin bumudur? korku, hüzün, matem salarsın.
Tenime toprağı kucak edersin.
Ölüm gülme bana güldürme beni
Sonsuza kadar beklemem seni
Alır gelirim belki bir kaçı
Mezarımı ısıt aç sonsuzluğa kollarını
Kayıt Tarihi : 6.7.2006 23:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!