BİRİCİK BABAM
Ben küçükken kaybetmişiz,hayal olarak hatırlıyorum.
Hiç birimize kıyamazmışsın,seni annemden dinliyorum.
Çok isterdim yanımda olmanı,neden Allah’ım diyorum.
Birisini babasıyla gördüğümde,göz yaşlarımı tutamıyorum.
Bazen o kadar arıyorum ki seni,başkalarına imreniyorum.
Bayramlar geldiğinde,fotoğrafını çıkarıp,doyasıya öpüyorum.
Baban nerede diye sorduklarında,yutkunmakta zorlanıyorum.
Birisini babasıyla gördüğümde,göz yaşlarımı tutamıyorum.
Şuan evlendim,çocuğum oldu,saygıyla ismini koyuyorum.
Çok zor olsa da,hayat şartları alıştırıyor insanı,biliyorum.
Allah,kimseyi babasız bırakmasın diye,içten dua ediyorum.
Birisini babasıyla gördüğümde,göz yaşlarımı tutamıyorum.
Kayıt Tarihi : 17.6.2008 18:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Babam
Küçüktüm, yetim kaldım, babamı pek tanımam..
Ufacık, tefeciktim...Bir dağ gibiydi babam.
İlm, irfan sahibiydi, bildiğim kadarıyla
Öğretmek isterdi de, yetmezdi benim çabam...
Başı, Toros'lar gibi, her zaman karlı idi..
Yüzündeki çizgiler; derin akarlı idi.
Çocukları severdi, gördüğüm kadarıyla
Onurlu duruşuyla, çok ta vakarlı idi...
Çokgüzel sesi vardı, her yerden duyulurdu..
Çok ta güzel konuşur, hatırı sayılırdı.
Mektep, medrese görmüş, duyduğum kadarıyla
Bir güzel yazardı ki, hattatlar bayılırdı...
Yaşını hiç sormayın, kırkında öldü babam..
Can kıymetinin çok geç, farkında oldu babam.
Görünüşte sağlamdı, sardığım kadarıyla
Çok genç yaşta feleğin çarkında kaldı babam...
Hep elleri havada, gönlü duada gördüm..
Erken göçtü hayattan, çok az dünyada gördüm.
Tam yarım asır olmuş, saydığım kadarıyla
Silinmiş tüm anılar, sanki rüyada gördüm...
Onun başucunda taş, benim gözlerimde yaş..
Babamdan çok yaşadım, gün gelir yavaş yavaş.
Beni alır yanına, umduğum kadarıyla..
Vuslat cennette olsun, kim istemez arkadaş...
Antalya-2008
Halil Şakir Taşçıoğlu
unuttuklarımı hatırlattıqınız için ...
TÜM YORUMLAR (6)