Biricik Aşkıma Şiiri - Mesut Çetinkaya

İnsan neden sevgisini gösteremez sevgiliye
Neden çekinir diyemez seni seviyorum diye
Yokluğunda mı anlamalı sevgilinin değerini
Beraberken niye asla bilmez kıymetini

Seviyorum desem de binlerce kez sana
Yetmez sana verdiğim değeri anlatmaya
Üzüyorum çoğu kez seni farkındayım
Ama seni üzmek değil asla maksadım

Seninle bir ömür geçirmeye söz verdik
Birbirimizi üzmemeye yeminler ettik
Vakit bulamasak da beraber geçirmeye
Hayalin her an gözümün önünde

Her daim güller açsın o güzel yüzünde
Asma suratını tamam suç gene bende
Biliyorum ihmal ediyorum çoğu zaman seni
Böyle suskun durup kahretme ne olur beni

Alınma sana çıkıştığım zamanlarda
Biliyorsun bir çok sorun var kafamda
Bırak kurtul bunaldım demek istiyorsun
Ama bu işi seviyorum sende biliyorsun

Çoğu zaman ağzımdan laf almak için çırpınıyorsun
Acaba bana mı kızdı diye düşünüp duruyorsun
Ama aşkım bende insanım bunalıyorum
Huzuru yalnız ve yalnız evde buluyorum

Seni çok seviyorum bunu asla unutma
Yüzünü bir daha sakın ha asma
Sen başımın tacı evimin gülüsün
Aşkımız her daim daha da büyüsün