onca âh çektim senin için
onca feryâdı fîgan eyledim
duymadın beni
onca gözyaşı döktüm geceleri
sabahlara dek
onca sevenimi darılttım
onca fırsatlar teptim senin için
kılın bile kıpırdamadı hiç
kıymetimi bilmedin benim.
dünyâyı bir kefeye koydum
seni bir kefeye
sen daha ağır bastın
fedâ ettirdin bana her şeyimi
nedir ki bana kastın?
ben de anlayamadım
bu ne biçim hasrettir
bu ne biçim kara sevdâ
bile bile
göz göre göre
kendi elimle tutsak olmuşum sana.
çektiğim onca çile
çektiğim onca acı
için pişman değilim aslâ
İstanbul
İstanbul’um
biricik aşkım benim
ölsem bile gözüm açık gitmez artık
en sonunda kavuştum ya sana!
Kayıt Tarihi : 20.4.2006 10:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
larım orada geçdi,yıllar sonra uğradım,insanları ne
nankörmüş beni tanımak istemediler.
Turgay Delibalta
TÜM YORUMLAR (4)